اگر سرای جهان در خور سزا از صائب تبریزی غزل 6851

1 اگر سرای جهان در خور سزا بودی ز خوان رزق شکر روزی هما بودی

2 اگر به زور تردد شدی فراوان رزق تمام حاصل عالم ز آسیا بودی

3 اگر حیات مقدر به زر فزون گشتی کجا دو هفته گل سرخ را بقا بودی؟

4 اگر نه کام جهان در کنار ناکامی است کلید گنج نه در کام اژدها بودی

5 اگر نه مصلحت خلق در غم و شادی است همیشه بام عناصر به یک هوا بودی

6 اگر به پای طلب روزی آمدی در دست کلید گنج سعادت هزار پا بودی!

7 به قدر حاجت اگر اعتبار می افزود نمک چو جان گرامی گرانبها بودی

8 به جان یکدگر این ناکسان چه می کردند اگر نه روزی هر کس جدا جدا بودی

9 اگر به جاه رسیدی کسی به استحقاق مقام اهل سخن عرش کبریا بودی

10 به قدر همت اگر هر کسی گرفتی اوج مقام صائب بر ذروه سما بودی