1 اگر پوشیده گردد دیگران را تن ز پیراهن تن سیمین جانان می شود روشن ز پیراهن

2 ترحم می کند بر دیده نظارگی، ورنه گرانی می کشد آن سرو سیمین تن ز پیراهن

3 قیامت می کند در بی قراری جذبه عاشق وگرنه چون جدا شد بوی پیراهن ز پیراهن؟

4 به استعداد، نور از عالم بالا شود نازل نیابد روشنایی دیده سوزن ز پیراهن

5 ز نومیدی گشایش جو، که چشم پیر کنعانی ز پیراهن غبار آورد و شد روشن ز پیراهن

6 نبرد از دل می گلرنگ زنگ لاله را صائب که نتوان داغ مادرزاد را شستن ز پیراهن