قطره بی سرو پایم دل دریا از صائب تبریزی غزل 5625

1 قطره بی سرو پایم دل دریا دارم ذره خاکم و پیشانی صحرا دارم

2 نیست از سیل گرانسنگ حوادث خطرم خانه در کوچه گمنامی عنقا دارم

3 همچو شبنم چه به مجموعه گل دل بندم؟ من که در دیده خورشید فلک جا دارم

4 جگر سنگ به نومیدی من می سوزد شیشه آبله ام، راه به خارا دارم

5 من تنک حوصله و دختر رزشیشه دل است چه عجب گر هوس توبه ز صهبا دارم؟

6 به یک آغوش چه گل چینم از آن نخل امید؟ همچو گل یک بغل آغوش تمنا دارم

7 موم از چرب زبانی نکند صید مرا شعله ام شعله، سرعالم بالا دارم

8 گریه تاب نشست از رخ من گرد خمار چشم بر خوشه انگور ثریا دارم

9 نقش امید محال است که صورت بندد چند آیینه بر صورت عنقا دارم؟

10 روزگاری است ز چشم گهرافشان صائب همچو گرداب وطن در دل دریا دارم