1 زنقش آرزو دل پاک گردیدن نمی داند امل هر جا بساطی چید بر چیدن نمی داند

2 تن آسانی دل بیدار را از حق کند غافل که تا ساکن نگردد پای، خوابیدن نمی داند

3 غرض از دیده بیناست فرق بیش و کم از هم چه حاصل از ترازویی که سنجیدن نمی داند؟

4 گهر سرمایه نخوت نگردد سیر چشمان را حباب ما زقرب بحر بالیدن نمی داند

5 مکن ز افسانه خوانی تلخ بر خود خواب شیرین را که چشم ما به شکر خواب چسبیدن نمی داند

6 نمی آید بهم دست زرافشان اهل همت را گل خورشید تابان غنچه گردیدن نمی داند

7 منه زآسودگی تهمت به دل، کزناتوانیها به روی بستر این بیمار غلطیدن نمی داند

8 مپرس احوال دنیای خراب از آخرت جویان که سیل از شوق دریا پیش پا دیدن نمی داند

9 قساوت پرده بینایی دل می شود صائب که چشم آیینه بی زنگار پوشیدن نمی داند