لطف او با دیگران ناز و از صائب تبریزی غزل 1077

1 لطف او با دیگران ناز و عتابش بر من است صحبت گرمش به اغیار و کبابش بر من است

2 یک سر مو غافل از حال ضعیفان نیستم گر فتد مویی در آتش پیچ و تابش بر من است

3 کرم شب تابی فلک گر شمع بالینم کند منت روی زمین از آفتابش بر من است

4 می کند هر کس به غیر از حق سئوال از دیگران مشت خاکی بر دهانش زن جوابش بر من است!

5 حاصل فرمانروایی نیست جز وزر و وبال بی حسابی می کند هر کس، حسابش بر من است

6 خشک مغزان را کنم صائب به شعر تر علاج هر که را دردسری گیرد گلابش بر من است