در نقاب است و نظر سوز بود دیدارش از صائب تبریزی غزل 4972

1 در نقاب است و نظر سوز بود دیدارش آه ازان روز که بی پرده شود رخسارش

2 نازک اندام نهالی است مرا رهزن دین که ز موی کمر خویش بود زنارش

3 نفسی کز جگر سوخته بیرون آید تادم صبح جزا گرم بود بازارش

4 لاله ای نیست که بی داغ تجلی باشد محملی نیست که لیلی نبود دربارش

5 به که از کوی خرابات نیاید بیرون هرکه چون دختر زر شیشه بود دربارش

6 جان انسان چه خیال است که بی تن باشد؟ این نه گنجی است که برسر نبود دیوارش

7 نشد از هیچ نوایی دل صائب بیدار ناله نی مگر ازخواب کند بیدارش