حدیث عشق نگیرد به زاهدان از صائب تبریزی غزل 4795

1 حدیث عشق نگیرد به زاهدان هرگز ز بوی گل نشود جغد شادمان هرگز

2 به عاقلان نتوان دوخت داغ سودا را تنور سرد نگیرد به خویش نان هرگز

3 اگر چه کوه غم روزگاربردل ماست نبوده ایم به طبع کسی گران هرگز

4 به تلخ و شور جهان همچو بحر ساخته ایم نخورده ایم غم رزق در جهان هرگز

5 همیشه همسفر همت بلند خودیم نداده ایم به دست کسی عنان هرگز

6 اگر چه نغمه طرازی مسلم است به ما نخوانده ایم نوایی به بلبلان هرگز

7 همیشه در صدد عیبجویی خویشیم نبوده ایم پی عیب دیگران هرگز

8 (میان آینه و زشت رو صفایی نیست به اهل دل نشود چرخ مهربان هرگز)

9 اگر چه غنچه آن گلشنیم ما صائب نبسته ایم دل خود به گلستان هرگز