ز برگریز، دل بی قرار ازان از صائب تبریزی غزل 6854

1 ز برگریز، دل بی قرار ازان داری که غافلی ز بهاری که در خزان داری

2 برآوری ز گریبان رستگاری سر اگر ز دامن شبها خط امان داری

3 جوی غم تو ندارد جهان بی پروا چرا تو بیهده چندین غم جهان داری؟

4 سپهر سایه جان بلند پایه توست چرا ز سایه حذر همچو کودکان داری؟

5 مکن به مشورت نفس زن صفت کاری اگر ز مردی و مردانگی نشان داری

6 سفینه ای به کف آر از شکست خود چون موج درین محیط اگر رغبت کران داری

7 زبان شکر تو چون سبزه در ته سنگ است ولی به وقت شکایت دو صد زبان داری

8 ز کیمیای قناعت نگشت چشم تو سیر عبث غنا طمع از نعمت جهان داری

9 برات رزق تو بر آسمان نوشته خدای عبث توقع رزق از زمینیان داری

10 ز آستانه دل پا برون منه صائب اگر هوای تماشای لامکان داری