از آه دام موج به دریا فکنده از صائب تبریزی غزل 5854

1 از آه دام موج به دریا فکنده ایم از اشک تخم لاله به صحرا فکنده ایم

2 یک روز با حباب به کشتی نشسته ایم همراه موج سلسله بر پا فکنده ایم

3 بر چهره ای که آب شود از نگاه گرم غفلت نگر که طرح تماشا فکنده ایم

4 ما انتظار شور قیامت نمی کشیم سنگی به شیشه خانه دلها فکنده ایم

5 کی به شود به مرهم زنگار آسمان؟ زخمی که ما به دل ز تمنا فکنده ایم

6 توفیق از رفاقت ما دست شسته است امروز را،ز بس که به فردا فکنده ایم

7 رنگ شکسته کم ز زبان شکسته نیست ما عرض حال خویش به سیما فکنده ایم

8 امروز ریشه گل بی خار گشته است خاری که ما به چشم تماشا فکنده ایم

9 صائب به دولت دو جهانی رسیده است ما چون همای سایه به هر جا فکنده ایم