از دل خم می گلرنگ به جام از صائب تبریزی غزل 1550

1 از دل خم می گلرنگ به جام آمده است آفتاب عجبی بر لب بام آمده است

2 باده در سلسله تاک ندارد آرام لب میگون تو تا بر لب جام آمده است

3 سرو چون سبزه خوابیده زمین گیر شده است قد رعنای که دیگر به خرام آمده است؟

4 اشک حسرت شده در ساغر خضر آب حیات تا دگر تیغ که بیرون ز نیام آمده است؟

5 هاله از غیرت من حلقه ماتم شده است تا به دلجوییم آن ماه تمام آمده است

6 از سیاهی چه خیال است برآید داغش هر عقیقی که گرفتار به نام آمده است

7 ای بسا خام که بسیار به از پخته بود عیب عنبر نتوان کرد که خام آمده است

8 می کند جوش گل و ناله بلبل فریاد که ز می توبه درین فصل حرام آمده است

9 سیری از حرص مدارید توقع زنهار که تهی چشم تر از حلقه دام آمده است