1 از شفق هر صبح سازد چهره خونین آفتاب تا مگر آید به چشم خلق رنگین آفتاب

2 از بهشت روشنایی روزنی واکرده است در دل هر ذره از مژگان زرین آفتاب

3 تا مگر روی ترا ز آیینه بیند پیشتر می جهد هر صبحدم از خواب شیرین آفتاب

4 دامن فکر بلند آسان نمی آید به دست زرد شد تا مطلعی را کرد رنگین آفتاب

5 ترک خواب صبح کن صائب که در خون شفق روی می شوید به خون از خواب شیرین آفتاب