1 گل از نشو و نماگر این چنین برجسته خواهد شد رگ ابر بهاران رشته گلدسته خواهد شد

2 اگر این است کیفیت هوای نوبهاران را در میخانه از گرد کسادی بسته خواهد شد

3 به جوش آرد چنین گر نوبهاران مغز عالم را با زنجیر کز زور جنون بگسسته خواهد شد

4 چنین گر عام سازد فیض را ابر کف ساقی زقید خشکسال زهد، زاهد رسته خواهد شد

5 زما بیطاقتان چون سیل خودداری نمی آید به دریا می رسد هر کس به ما پیوسته خواهد شد

6 مشو نومید اگر یک چند اشکت بی اثر باشد که هر سیلی به دریا عاقبت پیوسته خواهد شد

7 به گفت وگو دلی خوش می کند صائب، نمی داند که گر خاموش گردد جنت در بسته خواهد شد