به جز خالش که خط عنبرین از صائب تبریزی غزل 6245

1 به جز خالش که خط عنبرین فام آورد بیرون کدامین دانه را دیدی ز خود دام آورد بیرون؟

2 ز خط عنبرین یار روشن شد چراغ من ز ظلمت اختر پروانه را شام آورد بیرون

3 ز شکرخنده زهر چشم خوبان کم نمی گردد که نتواند شکر تلخی ز بادام آورد بیرون

4 به همواری توان سنگین دلان را مهربان کردن که موم از چرب نرمی از نگین نام آورد بیرون

5 گرانسنگ است تمکین تو، ورنه جذب شوق من ز کوه قاف عنقا را به ابرام آورد بیرون

6 غریقی را برون می آرد از دریای بی پایان مرا هر کس که از فکر سرانجام آورد بیرون

7 مکن زین بیش بی پروایی ای صیاد سنگین دل که از بی تابیم وقت است پر دام آورد بیرون

8 ز دولت تشنه خون رعیت می شود ظالم زبان تیغ را سیرابی از کام آورد بیرون

9 ز مضمونش نشد آگاه عقل خرده بین صائب مگر پیر مغان سر از خام جام آورد بیرون