1 در سخن بر نیاید آوازم نیست اندیشه ای ز غمازم

2 در کمانخانه فلک چون تیر به پر عاریه است پروازم

3 نیست ناخن به دل زنی هر جا بینواتر ز رشته سازم

4 آن ضعیفم که می شود چون چشم پر کاهی حجاب پروازم

5 چون شود با تو ساز صحبت من؟ تو برون ساز و من درون سازم

6 نیست ممکن مرا نهان کردن پرده در همچو گوهر رازم

7 گر چه در گوشمال عمرم رفت نشد آهنگ، بخت ناسازم

8 می رسد همچو سرو از آزادی از زمین تا به آسمان نازم

9 آن سپندم که در حریم ادب نشنیده است آتش آوازم

10 دلی از ناله می کنم خالی گر بود همچو نای دمسازم

11 چه کندبحر و کان به همت من؟ کاسه آشام و کیسه پردازم

12 چون جرس، ماندگان قافله را می رساند به منزل آوازم

13 در قفس بس که مانده ام صائب رفته از یاد ذوق پروازم