افسردگی است چاره دل دردمند از صائب تبریزی غزل 697

1 افسردگی است چاره دل دردمند را خاکسترست بستر راحت سپند را

2 از دار و گیر عشق، ملایک مسلمند صید حرم چه قدر شناسد کمند را؟

3 خضری است شوق دوست که چون راه سر کند بیرون برد مسلم از آتش سپند را

4 تا خط مشکبار تو آمد به روی کار آماده گشت نافه چین ریشخند را

5 همت بلند دار که خورشید تربیت در چاشنی است میوه شاخ بلند را

6 طالع نگر، که خار و خس ما نکرد دود جایی که ماهتاب بسوزد سپند را

7 ای باد اگر به گلشن طهران گذر کنی از ما بپرس صائب نادردمند را