1 کجروی بال و پر سیرست بد کردار را راستی سنگ دل رفتار باشد مار را

2 کاش بند حیرتی بر دست گلچین می گذاشت آن که می بندد به روی من در گلزار را

3 هر سری دارد درین بازار سودای دگر هر کسی بندد به آیین دگر دستار را

4 می کند از طوق قمری دام ها در خاک، سرو تا به دام آرد مگر آن سرو خوش رفتار را

5 رشته ها همتاب چون شد، زود می گردد یکی با میان اوست پیوند دگر زنار را

6 این سر زلف پریشانی که دارد بوی گل می کند ناسور، زخم رخنه دیوار را

7 یا خط عنبرفشان، یا زلف مشکین می شود پای رفتن نیست دود آتش رخسار را

8 از فروغ گوهر خود، زود صائب راز عشق می گذارد نعل در آتش لب اظهار را