شورش دیوانه گردد از بیابان بیشتر از صائب تبریزی غزل 4608

1 شورش دیوانه گردد از بیابان بیشتر می شود وحشت فزون چون گشت میدان بیشتر

2 نیست ممکن دل شود ساکن زدست رعشه دار وحشت مجنون شد از وحشی غزالان بیشتر

3 شوخ چشمی دربساط صنع عین غفلت است هرکه بیناتر درین هنگامه حیران بیشتر

4 خشک سازد ریشه نخل هوس رانان خشک آرزو گرددز نعمتهای الوان بیشتر

5 می شود طول امل در موسم پیری زیاد موج دارددر سراب خشک جولان بیشتر

6 لقمه بیش ازدهن سرمایه حسرت بود تلخ گردد عیش مور ازشکرستان بیشتر

7 منت دست حمایت کارصرصرمی کند شمع می لرزد به جان در زیر دامان بیشتر

8 نیست در زندان تن جانهای کامل راقرار خصم آرامند گوهرهای غلطان بیشتر

9 شسته رویان گرچه می شویند از خاطر غبار می دواند ریشه دردل خط ریحان بیشتر

10 چرخ صائب برمراد سفلگان گردد مدام در زمین شور بارد ابر احسان بیشتر