دیوانه کرد سبزه خطت بهار از صائب تبریزی غزل 701

1 دیوانه کرد سبزه خطت بهار را در خاک و خون کشید رخت لاله زار را

2 هر موی دلفریب تو شیرازه دلی است متراش زینهار خط مشکبار را

3 مگذر ز حسن ترک که در گوشمال دل دست دگر بود کمر بهله دار را

4 دست حنایی تو ز نیرنگ دلبری یکدست کرد حسن خزان و بهار را

5 سنگ یده است مهره گهواره یتیم جز گریه کار نیست دل داغدار را

6 چون شوق پای در جگر سنگ بفشرد با کبک هم خرام کند کوهسار را

7 صائب حریف سیلی باد خزان نه ای پیش از خزان ز خود بفشان برگ و بار را