چون ندارد حرف ره در خلوت از صائب تبریزی غزل 242

1 چون ندارد حرف ره در خلوت محجوب ما پیچ و تاب بی قراری ها بود مکتوب ما

2 پیش ما وصل لباسی پرده بیگانگی است چشم می پوشد ز بوی پیرهن یعقوب ما

3 غیر تسلیم و رضا در وحشت آباد جهان کیست دیگر تا کند مکروه را مرغوب ما؟

4 تیغ را گردد زبان کند از سپر انداختن خصم غالب می شود ز افتادگی مغلوب ما

5 از تلاش وصل بر ما زندگانی تلخ بود شد ز حسن عاقبت درد طلب مطلوب ما

6 جذبه دریا دلیل سیل پا در گل بس است رهنما را می شمارد سنگ ره مجذوب ما

7 هست در هر نقطه ای پوشیده صد طومار حرف سرسری چون خامه صائب مگذر از مکتوب ما