1 شد ز زنجیر فزون شور جنون مجنون را موج بال و پر رفتار شود جیحون را

2 گل ابری چه قدر آب ز دریا گیرد؟ نکند دیده سبکبار دل پر خون را

3 گوشه عافیتی صافدلان را کافی است خم خالی است بس از میکده افلاطون را

4 سرو را باری اگر هست، همین بار دل است برگ عیش از کف افسوس بود موزون را

5 تشنه را موج ز کوثر نکند رو گردان عاشق از خط نکند ترک، لب میگون را

6 ناگواری ز بخیلان نبرد بیرون مرگ تا قیامت نکند هضم، زمین قارون را

7 باده من بود از خون دل خود صائب سنگ اطفال بود نقل، من مجنون را