1 فارغ ز تمنای جهان گذران باش بی داعیه چون دیده حیرت زدگان باش

2 از راه تواضع به فلک رفت مسیحا باذره تنزل کن و خورشید مکان باش

3 زان پیش که ایام بهاران بسر آید آماده پرواز چو اوراق خزان باش

4 در حقه سربسته گذارند گهر را خاموش نشین، محرم اسرار نهان باش

5 آیینه خورشید شود دیده بیدار چون شبنم گل تادم آخر نگران باش

6 شد مخزن گوهر صدف از پاک دهانی یک چند درین بحر تو هم پاک دهان باش

7 سررشته میزان عدالت مده از دست زنهار که با هرکه گران است گران باش

8 جایی که به کردار بود قیمت مردم صائب که ترا گفت که چون تیغ،زبان باش ؟