به دور کاکل و زلف تو سنبلستان‌ها از صائب تبریزی غزل 669

1 به دور کاکل و زلف تو سنبلستان‌ها شده است خواب پریشان به چشم بستان‌ها

2 چنان به فکر تو صاحبدلان فرو رفتند که غنچه‌ای نشود باز در گلستان‌ها

3 ز شرم روی تو شمع و چراغ‌ها یکسر نفس‌گداخته رفتند از شبستان‌ها

4 تبسم تو که تلخ است کام عاشق ازو نهفته در دل هر مور، شکرستان‌ها

5 ستم مکن به ضعیفان که شد تبسم برق بدل به ناله جان‌سوز در نیستان‌ها

6 چنان ز گرگ هوس خاطرم گزیده شده است که چشم بسته کنم سیر یوسفستان‌ها

7 در آن حریم که روی تو بی‌نقاب شود به داغ شمع سیاهی شود شبستان‌ها