هر که از اهل جهان گوشه از صائب تبریزی غزل 1643

1 هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت رفت از دست و رگ خواب فراغت نگرفت

2 وحشت روی زمین زیر زمین خواهد یافت هر که در روی زمین خوی به وحدت نگرفت

3 آمد انگاره و انگاره از این عالم رفت هر که اندام ز سوهان نصیحت نگرفت

4 رفت بر باد فنا عمر گرامی افسوس پیش این شمع کسی دست حمایت نگرفت

5 هر که در مجلس می گریه مستانه نکرد خون دل خورد و گلاب از گل صحبت نگرفت

6 فقر مشاطه جو دست که دست از زر و سیم تا نگردید تهی، دامن شهرت نگرفت

7 آفت زندگی و راحت مردن را دید خضر از تشنه لبان آب ز خست نگرفت

8 صائب این با که توان گفت که با چندین درد خبر از ما یکی از اهل مروت نگرفت