اگرچه خاکسارم بر جهان پا می توانم زد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 اگرچه خاکسارم بر جهان پا می توانم زد کف خاکی همان در چشم دنیا می توانم زد
2 مروت نیست در غربت فکندن سنگ طفلان را وگرنه خیمه چون مجنون به حصار می توانم زد
3 زفکر زاد عقبی پایم از گل برنمی آید وگرنه پشت پا آسان به دنیا می توانم زد
4 اگر چون صبح باشد عزم صادق در بساط من به قلب چرخ چون خورشید تنها می توانم زد
5 دلم چون برگ بید از آب زیر کاه می لرزد وگرنه سینه چون کشتی به دریا می توانم زد
6 اگر سودا مرا چون گردباد از خاک بردارد سراسرها درین دامان صحرا می توانم زد
7 به آزادی نمی سازد دل عاشق گرفتاران زدام زلف، صائب ورنه سروا می توانم زد
ادامه توضیحات شاعر