1 افسوس که ایام شریف رمضان رفت سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت

2 افسوس که سی پاره این ماه مبارک از دست به یکبار چو اوراق خزان رفت

3 ماه رمضان حافظ این گله بد از گرگ فریاد که زود از سر این گله شبان رفت

4 شد زیر و زبر چون صف مژگان، صف طاعت شیرازه جمعیت بیداردلان رفت

5 بیقدری ما چون نشود فاش به عالم؟ ماهی که شب قدر در او بود نهان، رفت

6 برخاست تمیز از بشر و سایر حیوان آن روز که این ماه مبارک ز میان رفت

7 تا آتش جوع رمضان چهره برافروخت از نامه اعمال، سیاهی چو دخان رفت

8 با قامت چون تیر درین معرکه آمد از بار گنه با قد مانند کمان رفت

9 برداشت ز دوش همه کس بار گنه را چون باد، سبک آمد و چون کوه، گران رفت

10 چون اشک غیوران به سراپرده مژگان دیر آمد و زود از نظر آن جان جهان رفت

11 از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب آنها که به صائب ز وداع رمضان رفت