محتسب، مستی به ره از پروین اعتصامی قطعه 142
1. محتسب، مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت ای دوست، این پیراهن است، افسار نیست
دید موری طاسک لغزنده‌ای از پروین اعتصامی قطعه 143
1. دید موری طاسک لغزنده‌ای
از سر تحقیر، زد لبخنده‌ای
شنیده‌اید میان دو از پروین اعتصامی قطعه 144
1. شنیده‌اید میان دو قطره خون چه گذشت
گه مناظره، یک روز بر سر گذری
با مور گفت مار، سحرگه از پروین اعتصامی قطعه 145
1. با مور گفت مار، سحرگه بمرغزار
کاز ضعف و بیخودی، تو چنین خردی و نزار
قاضی بغداد، شد بیمار از پروین اعتصامی قطعه 146
1. قاضی بغداد، شد بیمار سخت
از عدالتخانه بیرون برد رخت
نوگلی، روزی ز شورستان از پروین اعتصامی قطعه 147
1. نوگلی، روزی ز شورستان دمید
خار، آن گل دید و رو در هم کشید
جوانی چنین گفت روزی از پروین اعتصامی قطعه 148
1. جوانی چنین گفت روزی به پیری
که چون است با پیریت زندگی
بزرگمهر، به نوشین‌روان از پروین اعتصامی قطعه 149
1. بزرگمهر، به نوشین‌روان نوشت که خلق
ز شاه، خواهش امنیت و رفاه کنند
به سوزنی ز ره شکوه از پروین اعتصامی قطعه 150
1. به سوزنی ز ره شکوه گفت پیرهنی
ببین ز جور تو، ما را چه زخمها بتن است
از درد پای، پیرزنی از پروین اعتصامی قطعه 151
1. از درد پای، پیرزنی ناله کرد زار
کامروز، پای مزرعه رفتن نداشتم
شب شد و پیر رفوگر ناله از پروین اعتصامی قطعه 152
1. شب شد و پیر رفوگر ناله کرد
کای خوش آن چشمی که گرم خفتن است
صبح آمد و مرغ صبحگاهی از پروین اعتصامی قطعه 153
1. صبح آمد و مرغ صبحگاهی
زد نغمه، بیاد عهد دیرین