تو از من چون از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 37
1. تو از من چون به زودی سیر گشتی
مرا روباه دیدی،شیر گشتی
بدان آتش رخ از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 38
1. بدان آتش رخ آوردند چون دود
حقیقت نکتهای آتش اندود
چرا بر زورمندی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 39
1. چرا بر زورمندی تند گردی؟
که گر تندی نماید کند گردی
کسی فرهاد از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 40
1. کسی فرهاد را گفتا: کزین سنگ
رها کن دست، گفتش با دل تنگ:
سمن بر تند از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 41
1. سمن بر تند شد از گفتن او
بجوشید از غضب خون در تن او
اگر صد چون از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 42
1. اگر صد چون تومیرد غم ندارم
که سر گردان و عاشق کم ندارم
همان سنگین از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 43
1. همان سنگین دل نامهربانم
که در شوخی به عالم داستانم
نخواهی گشت از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 44
1. نخواهی گشت با وصلم هم آواز
کناری گیر و با هجران همی ساز
به زودی قاصدی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 45
1. به زودی قاصدی این نامه چون باد
بیاورد و بدان آشفته دل داد
برای او چه از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 46
1. برای او چه باشی اشک ریزان؟
که باشد دایم از مهرت گریزان
طبیبی با یکی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 47
1. طبیبی با یکی از دردمندان
بگفت آن شب که بودش درد دندان
ز چشم سوکوار از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 48
1. ز چشم سوکوار اشکی چو باران
همی بارند مسکین سوکواران