اگر با عقل از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 13
1. اگر با عقل داری آشنایی
جدایی جوی ازین یاران، جدایی
تو ای مهجور از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 14
1. تو ای مهجور سر گردان، کدامی؟
کسی نامت نمیداند، چه نامی؟
تومینالی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 15
1. تومینالی و کس را زان خبر نه
وزان زاری ترا خود درد سر نه
مرا جویی و از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 16
1. مرا جویی و از من دور مانی
چو دل گرمی کنم رنجور مانی
چو بشنید این از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 17
1. چو بشنید این حدیث از هوش رفته
بیفتاد این سخن در گوش رفته
ضرورت خود از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 18
1. ضرورت خود یقینست این و آن را
که کس دشمن ندارد دوستان را
خبر دادند از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 19
1. خبر دادند مجنون را که: لیلی
ندارد با تو پیوندی و میلی
دگر نوبت، از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 20
1. دگر نوبت، چو باد نوبهاری
به عاشق برد بوی دوستداری
مگر با ما سر از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 21
1. مگر با ما سر یاری نداری؟
که ما را در مشقت میگذاری؟
نمی‌یابم از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 22
1. نمی‌یابم برت چندان مجالی
که در گوش تو گویم حسب حالی
بگویم با تو از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 23
1. بگویم با تو سر سینهٔ خویش
بپردازم غم دیرینهٔ خویش
چو آن شیرین از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 24
1. چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند
در آن بیچارگی کردن فرو ماند