اگر با عقل داری آشنایی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 13
1. اگر با عقل داری آشنایی
جدایی جوی ازین یاران، جدایی
تو ای مهجور سر گردان، کدامی؟ از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 14
1. تو ای مهجور سر گردان، کدامی؟
کسی نامت نمیداند، چه نامی؟
تومینالی و کس را زان خبر نه از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 15
1. تومینالی و کس را زان خبر نه
وزان زاری ترا خود درد سر نه
مرا جویی و از من دور مانی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 16
1. مرا جویی و از من دور مانی
چو دل گرمی کنم رنجور مانی
چو بشنید این حدیث از هوش رفته از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 17
1. چو بشنید این حدیث از هوش رفته
بیفتاد این سخن در گوش رفته
ضرورت خود یقینست این و آن را از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 18
1. ضرورت خود یقینست این و آن را
که کس دشمن ندارد دوستان را
خبر دادند مجنون را که: لیلی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 19
1. خبر دادند مجنون را که: لیلی
ندارد با تو پیوندی و میلی
دگر نوبت، چو باد نوبهاری از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 20
1. دگر نوبت، چو باد نوبهاری
به عاشق برد بوی دوستداری
مگر با ما سر یاری نداری؟ از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 21
1. مگر با ما سر یاری نداری؟
که ما را در مشقت میگذاری؟
نمی‌یابم برت چندان مجالی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 22
1. نمی‌یابم برت چندان مجالی
که در گوش تو گویم حسب حالی
بگویم با تو سر سینهٔ خویش از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 23
1. بگویم با تو سر سینهٔ خویش
بپردازم غم دیرینهٔ خویش
چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 24
1. چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند
در آن بیچارگی کردن فرو ماند