به خر گفتند: از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 61
1. به خر گفتند: کیمخت از چه بستی؟
بگفت: از زخم سیخ و چوب دستی
چو دید آن عاشق از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 62
1. چو دید آن عاشق دلسوز خسته
همایون نامهٔ یار خجسته
دگر بوی بهار از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 63
1. دگر بوی بهار آورده‌ای، باد
نسیم زلف یار آورده‌ای، باد
ز جام عاشقی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 64
1. ز جام عاشقی مستم دگر بار
بریدم مهر و پیوستم دگر بار
برآرم دست از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 65
1. برآرم دست تا رویت به غارت
بچینم گل، نیندیشم ز خارت
چو گوش ماهرخ از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 66
1. چو گوش ماهرخ پر شد ز زاری
به جای آورد شرط دوستداری
ز بهر آنکه از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 67
1. ز بهر آنکه ناچارست دیدن
به هر سختی نمی‌شاید بریدن
بپرسیدند از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 68
1. بپرسیدند از محمود غازی:
چرا چندین گرفتار ایازی؟
دگر بار آن از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 69
1. دگر بار آن بت از خواری پشیمان
شد از جور و ستمگاری پشیمان
زهی! از جام از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 70
1. زهی! از جام مهرت مست گشته
ز کوباکوب هجران پست گشته
که روز غم بسر از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 71
1. که روز غم بسر خواهد شد آخر
سخن نوعی دگر خواهد شد آخر
که یار بیوفا از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 72
1. که یار بیوفا با مهر شد جفت
چو بشنید این غزل با اوحدی گفت