یاران، خرد خوار و از اوحدی مراغه‌ای رباعی 97
1. یاران، خرد خوار و خجل نیست پدید
آن رسم شناس آب و گل نیست پدید
...
ای ماه، ز پیوستن من از اوحدی مراغه‌ای رباعی 98
1. ای ماه، ز پیوستن من عار مدار
پیوسته مرا به هجر بیدار مدار
...
دشمن گرو وصل ز من برد از اوحدی مراغه‌ای رباعی 99
1. دشمن گرو وصل ز من برد آخر
او گشت بزرگ و من شدم خرد آخر
...
ماهی، که بسوخت زهره از اوحدی مراغه‌ای رباعی 100
1. ماهی، که بسوخت زهره چنگش بر سر
بگریست فلک با دل تنگش بر سر
...
دست به نگار تو مرا از اوحدی مراغه‌ای رباعی 101
1. دست به نگار تو مرا کشت دگر
آه! ار نشود وصل توام پشت دگر
...
آن زلف چو نافهٔ تتاری از اوحدی مراغه‌ای رباعی 102
1. آن زلف چو نافهٔ تتاری بنگر
و آن خط چو سبزهٔ بهاری بنگر
...
ای کرده مهندسانت از اوحدی مراغه‌ای رباعی 103
1. ای کرده مهندسانت از ساز سپهر
از برج و ستاره گشته انباز سپهر
...
چون دوستی روی تو از اوحدی مراغه‌ای رباعی 104
1. چون دوستی روی تو ورزم به نیاز
مگذار به دست دشمن دونم باز
...
کردند دگر نگاربندان از اوحدی مراغه‌ای رباعی 105
1. کردند دگر نگاربندان از ناز
در دست تو دستوانه از مشک طراز
...
گر جور کنی نیاورم از اوحدی مراغه‌ای رباعی 106
1. گر جور کنی نیاورم دل ز تو باز
ور ناز کنی به جان پذیرم ز تو ناز
...
بس شب که به روز بردم، از اوحدی مراغه‌ای رباعی 107
1. بس شب که به روز بردم، ای شمع طراز
باشد که شبی روز کنم با تو به راز
...
رفتم بر آن شمع چگل از اوحدی مراغه‌ای رباعی 108
1. رفتم بر آن شمع چگل مست امروز
گفتم که: مرا با تو سری هست امروز
...