ای داده به بازی دل من، جان را نیز از اوحدی مراغه‌ای رباعی 109
1. ای داده به بازی دل من، جان را نیز
عهدم ز جفا شکسته، پیمان را نیز
در عالم کج نهاد پر پیچ و خمش از اوحدی مراغه‌ای رباعی 110
1. در عالم کج نهاد پر پیچ و خمش
یک چیز طلب می‌کنم از بیش و کمش
زلفی، که به ناز و درد سر داشته‌ایش از اوحدی مراغه‌ای رباعی 111
1. زلفی، که به ناز و درد سر داشته‌ایش
بر دوش کشیده‌ای و برداشته‌ایش
تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش از اوحدی مراغه‌ای رباعی 112
1. تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش
دل جای تو شد به غم چرا می‌داریش؟
چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق از اوحدی مراغه‌ای رباعی 113
1. چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق
زین پس همه پیش تو به چشم آیم و فرق
خالی داری بر لب چون قند، از مشک از اوحدی مراغه‌ای رباعی 114
1. خالی داری بر لب چون قند، از مشک
خطی داری بر رخ دلبند، از مشک
اطراف چمن ز مشک بوییست به برگ از اوحدی مراغه‌ای رباعی 115
1. اطراف چمن ز مشک بوییست به برگ
گلزار زمانه را نکوییست به برگ
ای بدر فلک گرفته از رای تو رنگ از اوحدی مراغه‌ای رباعی 116
1. ای بدر فلک گرفته از رای تو رنگ
لالای ترا ز بدر و از لل ننگ
کرد از دل صافی برت این آب درنگ از اوحدی مراغه‌ای رباعی 117
1. کرد از دل صافی برت این آب درنگ
تا دست تو بوسد چو بدو یازی چنگ
من خاک درم، تو آفتابی، ای دل از اوحدی مراغه‌ای رباعی 118
1. من خاک درم، تو آفتابی، ای دل
نشگفت که بر سرم بتابی، ای دل
دیگر ز شراب شوق مستی، ای دل از اوحدی مراغه‌ای رباعی 119
1. دیگر ز شراب شوق مستی، ای دل
و آن توبه که داشتی شکستی، ای دل
کم کن ز غمش فغان و مستی، ای دل از اوحدی مراغه‌ای رباعی 120
1. کم کن ز غمش فغان و مستی، ای دل
وین بار بیفگن که شکستی، ای دل