در راه حقیقتی مجازی از اوحدالدین کرمانی رباعی 37
1. در راه حقیقتی مجازی شاید
وین رقص و سماع ما به بازی شاید
بدبخت کسی بود که از اوحدالدین کرمانی رباعی 38
1. بدبخت کسی بود که خدمت نکند
بر نفس ضعیف خویش رحمت نکند
دل وقت سماع بوی از اوحدالدین کرمانی رباعی 39
1. دل وقت سماع بوی دلدار برد
حالت به سراپردهٔ اسرار برد
هرگه که مرا سوی از اوحدالدین کرمانی رباعی 40
1. هرگه که مرا سوی تو آهنگ بود
آنجا چه ثبات و عقل و فرهنگ بود
جنبیدن درویش مجازی از اوحدالدین کرمانی رباعی 41
1. جنبیدن درویش مجازی نبود
جز بی طمعی و بی نیازی نبود
در مجمع عشق او صلایی از اوحدالدین کرمانی رباعی 42
1. در مجمع عشق او صلایی باید
وین درد مرا ازو دوایی باید
ای دل به طبیعت نفسی از اوحدالدین کرمانی رباعی 43
1. ای دل به طبیعت نفسی یکتا شو
وانگه به نظاره ای تو بر بالا شو
بوی دم جان از دم از اوحدالدین کرمانی رباعی 44
1. بوی دم جان از دم نی می شنوم
از صحبت بی نکتهٔ وی می شنوم
ای دل تو ز نی نالَه از اوحدالدین کرمانی رباعی 45
1. ای دل تو ز نی نالَه و افغان بشنو
در هفت نوا رموز پنهان بشنو
بی روی تو دل کیست از اوحدالدین کرمانی رباعی 46
1. بی روی تو دل کیست چه کار آید ازو
جز ناله که هر دمی هزار آید ازو
بوی دم عشق از نفس از اوحدالدین کرمانی رباعی 47
1. بوی دم عشق از نفس نی بشنو
وانگه صفت عالم لاشی بشنو
بشنو که نی اسرار از اوحدالدین کرمانی رباعی 48
1. بشنو که نی اسرار نهان می گوید
سوزی که بود درون جان می گوید