در راه حقیقتی مجازی شاید از اوحدالدین رباعی 37
1. در راه حقیقتی مجازی شاید
وین رقص و سماع ما به بازی شاید
بدبخت کسی بود که خدمت نکند از اوحدالدین رباعی 38
1. بدبخت کسی بود که خدمت نکند
بر نفس ضعیف خویش رحمت نکند
دل وقت سماع بوی دلدار برد از اوحدالدین رباعی 39
1. دل وقت سماع بوی دلدار برد
حالت به سراپردهٔ اسرار برد
هرگه که مرا سوی تو آهنگ بود از اوحدالدین رباعی 40
1. هرگه که مرا سوی تو آهنگ بود
آنجا چه ثبات و عقل و فرهنگ بود
جنبیدن درویش مجازی نبود از اوحدالدین رباعی 41
1. جنبیدن درویش مجازی نبود
جز بی طمعی و بی نیازی نبود
در مجمع عشق او صلایی باید از اوحدالدین رباعی 42
1. در مجمع عشق او صلایی باید
وین درد مرا ازو دوایی باید
ای دل به طبیعت نفسی یکتا شو از اوحدالدین رباعی 43
1. ای دل به طبیعت نفسی یکتا شو
وانگه به نظاره ای تو بر بالا شو
بوی دم جان از دم نی می شنوم از اوحدالدین رباعی 44
1. بوی دم جان از دم نی می شنوم
از صحبت بی نکتهٔ وی می شنوم
ای دل تو ز نی نالَه و افغان بشنو از اوحدالدین رباعی 45
1. ای دل تو ز نی نالَه و افغان بشنو
در هفت نوا رموز پنهان بشنو
بی روی تو دل کیست چه کار آید ازو از اوحدالدین رباعی 46
1. بی روی تو دل کیست چه کار آید ازو
جز ناله که هر دمی هزار آید ازو
بوی دم عشق از نفس نی بشنو از اوحدالدین رباعی 47
1. بوی دم عشق از نفس نی بشنو
وانگه صفت عالم لاشی بشنو
بشنو که نی اسرار نهان می گوید از اوحدالدین رباعی 48
1. بشنو که نی اسرار نهان می گوید
سوزی که بود درون جان می گوید