جانا چو نئی نیک، از اوحدالدین کرمانی رباعی 25
1. جانا چو نئی نیک، بدآموز مباش
هر لحظه جگر خواره و دلسوز مباش
این سکّهٔ زربین از اوحدالدین کرمانی رباعی 26
1. این سکّهٔ زربین که به پول افتاده است
اوصاف ملک بین که به غول افتاده است
در عالم عشق عقیل از اوحدالدین کرمانی رباعی 27
1. در عالم عشق عقیل کُل مدهوش است
جان بر در او چو غاشیه بر دوش است
امشب طرب تمام در از اوحدالدین کرمانی رباعی 28
1. امشب طرب تمام در دلها نیست
یا هست ولی در دل من تنها نیست
امشب زطرب هیچ اثر از اوحدالدین کرمانی رباعی 29
1. امشب زطرب هیچ اثر پیدا نیست
ور هست مگر در دگری در ما نیست
ما را زطرب نصیب از اوحدالدین کرمانی رباعی 30
1. ما را زطرب نصیب از آن امشب نیست
کان دلبر من درین میان امشب نیست
در مذهب ما سماع از اوحدالدین کرمانی رباعی 31
1. در مذهب ما سماع و مهمانی نیست
جز جنبش و جز سکون روحانی نیست
درویش به رقص دست از اوحدالدین کرمانی رباعی 32
1. درویش به رقص دست از آن افشاند
تا گرد هوس به جانبی بنشاند
عشقت به بهانه ای از اوحدالدین کرمانی رباعی 33
1. عشقت به بهانه ای به سر شاید برد
وین دل نه به دانه ای به سر شاید برد
در رقص بتم چو آستین از اوحدالدین کرمانی رباعی 34
1. در رقص بتم چو آستین تر می کرد
صد شیوه شمایلش به هم بر می کرد
عقّال به جز پیروی از اوحدالدین کرمانی رباعی 35
1. عقّال به جز پیروی دل نکنند
در عشق به کوی طبع منزل نکنند
در راه میان رهروان از اوحدالدین کرمانی رباعی 36
1. در راه میان رهروان فرق بود
چرخی که به افراط زنی زرق بود