ای دل زامل به مال از اوحدالدین کرمانی رباعی 73
1. ای دل زامل به مال مایل تا کی
در راه هوس ساخته منزل تا کی
...
ای کاش بدانمی که از اوحدالدین کرمانی رباعی 74
1. ای کاش بدانمی که من کیستمی
در دایرهٔ وجود بر چیستمی
...
عمر تو بهار تازه از اوحدالدین کرمانی رباعی 75
1. عمر تو بهار تازه را می ماند
روزی دو سه بر سر تو گل افشاند
...
سیرم زحیات محنت از اوحدالدین کرمانی رباعی 76
1. سیرم زحیات محنت آکندهٔ خویش
وین روزی ریزهٔ پراکندهٔ خویش
...
دل سوختگان از تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 77
1. دل سوختگان از تو سگالند مکن
یا از تو به حضرتش بنالند مکن
...
چشم فلک از ظلم تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 78
1. چشم فلک از ظلم تو بگریست مکن
آخر به دور روزه عمرت این چیست مکن
...
در هر دلکی از تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 79
1. در هر دلکی از تو نهیبی است مکن
افراز ملوک را نشیبی است مکن
...
جانا سخنان خصم از اوحدالدین کرمانی رباعی 80
1. جانا سخنان خصم در گوش مکن
پند من مستمند بنیوش مکن
...
یک قطره زآب دیدهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 81
1. یک قطره زآب دیدهٔ مظلومی
یک آه زسوز سینهٔ محرومی
...
تا چند ازین خلق از اوحدالدین کرمانی رباعی 82
1. تا چند ازین خلق خدا آزردن
زین عالم فانی چه توانی بردن
...
امروز که در جوی از اوحدالدین کرمانی رباعی 83
1. امروز که در جوی حیات آبی هست
در نیکی کوش تا توانی پیوست
...
ظالم چو کباب از از اوحدالدین کرمانی رباعی 84
1. ظالم چو کباب از دل درویش خورد
چون در نگری زپهلوی خویش خورد
...