در هیچ دلی عشق تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 61
1. در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند
کاو را به هزار گونه رسوا نکند
در عالم عشق کفر از اوحدالدین کرمانی رباعی 62
1. در عالم عشق کفر ایمان باشد
آنجای گناه و توبه یکسان باشد
اول ره عشق تو مرا از اوحدالدین کرمانی رباعی 63
1. اول ره عشق تو مرا سهل نمود
پنداشت رسد به منزل وصل تو زود
در عشق حلالی و حرامی از اوحدالدین کرمانی رباعی 64
1. در عشق حلالی و حرامی نبود
دشمن کامی و دوست کامی نبود
در عشق بسی زیر و از اوحدالدین کرمانی رباعی 65
1. در عشق بسی زیر و زبرها باشد
مر عاشق را بسی خطرها باشد
دل در پی عشق دوست از اوحدالدین کرمانی رباعی 66
1. دل در پی عشق دوست سودا بینید
جان طالب وصل است، تمنّا بینید
هر سر که به تیغ عشق از اوحدالدین کرمانی رباعی 67
1. هر سر که به تیغ عشق افکنده شود
در مرتبه بر ملایکش خنده شود
با عشق هزار قصّه از اوحدالدین کرمانی رباعی 68
1. با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید
وز وصل به من شیفته بویی برسید
عشق ارچه بدن را از اوحدالدین کرمانی رباعی 69
1. عشق ارچه بدن را به جنون آراید
از عشق همیشه جان و عقل افزاید
گفتی که چو باد عشق از اوحدالدین کرمانی رباعی 70
1. گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد
از دیدهٔ تو سیل چرا می ریزد
آن کس که صریح با از اوحدالدین کرمانی رباعی 71
1. آن کس که صریح با صراحی نبود
در مذهب اهل عشق صاحی نبود
این شیوهٔ عشق هر از اوحدالدین کرمانی رباعی 72
1. این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود
وین واقعه هر بلهوسی را نبود