تا دست وصال تو نگیرم در دست از اوحدالدین رباعی 229
1. تا دست وصال تو نگیرم در دست
وز دولت مسکونت نگردم سرمست
امروز که یار من مرا مهمان است از اوحدالدین رباعی 230
1. امروز که یار من مرا مهمان است
بخشیدن جان و دل مرا پیمان است
در حسرت آنم که شبی در کویت از اوحدالدین رباعی 231
1. در حسرت آنم که شبی در کویت
باد سحری به من رساند بویت
امروز هر آن کسی که گل می بوید از اوحدالدین رباعی 232
1. امروز هر آن کسی که گل می بوید
با او به زبانِ حال گل می گوید
دریاب اگر دسترسی خواهد بود از اوحدالدین رباعی 233
1. دریاب اگر دسترسی خواهد بود
کاین عالم فانی نفسی خواهد بود
بر من سپه هجر تو پیروز مباد از اوحدالدین رباعی 234
1. بر من سپه هجر تو پیروز مباد
جز سوز تو در دلم دگر سوز مباد
گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار از اوحدالدین رباعی 235
1. گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار
بسیار کس اند منتظر آن دیدار
دست من و دامن تو امشب زنهار از اوحدالدین رباعی 236
1. دست من و دامن تو امشب زنهار
از دامن صبح امشبی دست بدار
ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر از اوحدالدین رباعی 237
1. ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر
وای صبح تو امشبی به شب در منگر
آن شب که زبختم گرهی بگشاید از اوحدالدین رباعی 238
1. آن شب که زبختم گرهی بگشاید
شب بین که چه کوتاه قبا می آید
من در غم تو مُردم و تو بی غم از این از اوحدالدین رباعی 239
1. من در غم تو مُردم و تو بی غم از این
نپسندی اگر کنند با تو هم از این
بالله ترفقوا بقلب مجروح از اوحدالدین رباعی 240
1. بالله ترفقوا بقلب مجروح
وارحم دنفا بین یدیکم مطروح