خطّت که به حجّت از اوحدالدین کرمانی رباعی 193
1. خطّت که به حجّت کندش عقل هوس
حاشا که مزوّر بود آن خط بر کس
...
تا بر رخ چون گلت از اوحدالدین کرمانی رباعی 194
1. تا بر رخ چون گلت پدید است عرق
از شرم رخت زگل چکیده است عرق
...
دوش آمده بود در از اوحدالدین کرمانی رباعی 195
1. دوش آمده بود در برم دلدارم
گفتم که شبا فاش مکن اسرارم
...
با این همه لطف از اوحدالدین کرمانی رباعی 196
1. با این همه لطف و این همه زیبایی
کم می نکنی یک نفس از رعنایی
...
جانا ز دو چِشم از اوحدالدین کرمانی رباعی 197
1. جانا ز دو چِشم من خیالت که برد
یا از دل من شوق وصالت که برد
...
درمان چه کنی اگر از اوحدالدین کرمانی رباعی 198
1. درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز
حاصل طلب ار طالب درمانی سوز
...
تا هست دلم بر غم از اوحدالدین کرمانی رباعی 199
1. تا هست دلم بر غم تو دست آموز
دیده همه گریه گشت و جانم همه سوز
...
بر آتش سَودای از اوحدالدین کرمانی رباعی 200
1. بر آتش سَودای تو ای جان افروز
آسوده نیَم چو شمع از گریه و سوز
...
من دل زتو برنمی از اوحدالدین کرمانی رباعی 201
1. من دل زتو برنمی کنم فارغ باش
در پای تو سر می فکنم فارغ باش
...
ای عشق تو داده از اوحدالدین کرمانی رباعی 202
1. ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل
شادم به تو چون مردم فرزانه به عقل
...
بگذار شبی که بر از اوحدالدین کرمانی رباعی 203
1. بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم
داد دل مستمند حیران بدهم
...
از عشق چنان است از اوحدالدین کرمانی رباعی 204
1. از عشق چنان است دل مسکینم
کز عشق تو با جان خود اندر کینم
...