عشق است که کوه از اوحدالدین کرمانی رباعی 169
1. عشق است که کوه را به پستی آرد
وز کعبه به سوی بت پرستی آرد
...
آن عیش نباشد که از اوحدالدین کرمانی رباعی 170
1. آن عیش نباشد که بود بربسته
دارد نفسی خوش، نفسی دل خسته
...
در عشق فدای دلبران از اوحدالدین کرمانی رباعی 171
1. در عشق فدای دلبران باید بود
با هر چه جز اوست سرگران باید بود
...
عاشق شوی و از دل از اوحدالدین کرمانی رباعی 172
1. عاشق شوی و از دل و جان اندیشی
دُردی کشی و زپاسبان اندیشی
...
گر عاشق صادقی از اوحدالدین کرمانی رباعی 173
1. گر عاشق صادقی همی کش خواری
ور معشوقی به خرّمی ده یاری
...
با دشمن اگر به از اوحدالدین کرمانی رباعی 174
1. با دشمن اگر به دوستی سازد کس
با دوست به دشمنی حرام است نفَس
...
آن شاهد معنوی از اوحدالدین کرمانی رباعی 175
1. آن شاهد معنوی که جانم تن اوست
جان در تن من زصورت روشن اوست
...
در باغ رخت گر به از اوحدالدین کرمانی رباعی 176
1. در باغ رخت گر به تماشا گردیم
از عقل بری شویم و رسوا گردیم
...
در خود نگرم زعجر از اوحدالدین کرمانی رباعی 177
1. در خود نگرم زعجر هیهات کنم
چون در تو نظر کنم مباهات کنم
...
دارم سر آنک با از اوحدالدین کرمانی رباعی 178
1. دارم سر آنک با سرِ رشته شوم
با شاهد چون آب و گل آغشته شوم
...
دانی که مرا با از اوحدالدین کرمانی رباعی 179
1. دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه
جز با تو ندارم از چپ و راست نگاه
...
دانی چه کنی زروی از اوحدالدین کرمانی رباعی 180
1. دانی چه کنی زروی بردار نقاب
تا رنگ رخت به ماه گوید که متاب
...