از قند و طبرزد از اوحدالدین کرمانی رباعی 181
1. از قند و طبرزد ار فرو بارد آب
بی چاشنی لبت کجا دارد آب
...
ای پیش لبت مه چو از اوحدالدین کرمانی رباعی 182
1. ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب
وز روی چو آفتابت اندر همه تاب
...
هم از رخ تست اگر از اوحدالدین کرمانی رباعی 183
1. هم از رخ تست اگر به مه در نمکی است
مه را چه محل که روی تو خود فلکی است
...
چندانک در آن لعل از اوحدالدین کرمانی رباعی 184
1. چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است
ظن می نبرد کسی که در کان نمکی است
...
از خرمن خال تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 185
1. از خرمن خال تو ختن دانه گکی است
وز عشق تو عقل عقل دیوانه گکی است
...
تا لعل لب تو روی از اوحدالدین کرمانی رباعی 186
1. تا لعل لب تو روی خوبی آراست
با قد تو سرو از سر دعوی برخاست
...
گفتند جماعتی از اوحدالدین کرمانی رباعی 187
1. گفتند جماعتی زبس نادانی
با ماه که رخسارهٔ او را مانی
...
جانا به جهان گل از اوحدالدین کرمانی رباعی 188
1. جانا به جهان گل بدیع آوردی
وندر مَه دی فصل ربیع آوردی
...
آن را که غم آن بت از اوحدالدین کرمانی رباعی 189
1. آن را که غم آن بت خوشرو باشد
کی طالب رنگ گل خوشبو باشد
...
حُسنی که گواه از اوحدالدین کرمانی رباعی 190
1. حُسنی که گواه حسن معبود بود
چون حسن بتم زلطف موجود بود
...
پیش رخ و زلف تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 191
1. پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر
پیش لب لعل تو چه شهد و چه شکر
...
زلفی است چو عنبرتر از اوحدالدین کرمانی رباعی 192
1. زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار
رویی است چو صدهزار خروار نگار
...