در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم از اوحدالدین رباعی 121
1. در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم
چون مهرهٔ جان عشق تو در بر بنهم
من لایق سوز درد عشق تو نیم از اوحدالدین رباعی 122
1. من لایق سوز درد عشق تو نیم
زنهار که من نبرد عشق تو نیم
عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم از اوحدالدین رباعی 123
1. عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم
دردی که زحد گذشت درمان چه کنم
ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم از اوحدالدین رباعی 124
1. ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم
سودای تو را نه از هوس پروردیم
تا در سر سودای تو منزل کردیم از اوحدالدین رباعی 125
1. تا در سر سودای تو منزل کردیم
سوزی است مرا کز آتش دل کردیم
ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم از اوحدالدین رباعی 126
1. ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم
وز بهر تو از جمله جهان ببُریدیم
در عشق تو من پای زسر نشناسم از اوحدالدین رباعی 127
1. در عشق تو من پای زسر نشناسم
روز از شب و حنظل ز شکر نشناسم
از عشق شود ادیب عاقل مجنون از اوحدالدین رباعی 128
1. از عشق شود ادیب عاقل مجنون
وز عشق شود عافیت از پرده برون
در عشق درآی و خانه پردازی کن از اوحدالدین رباعی 129
1. در عشق درآی و خانه پردازی کن
مانندهٔ پروانه سراندازی کن
در عشق اگرت به دل درآید دیدن از اوحدالدین رباعی 130
1. در عشق اگرت به دل درآید دیدن
معشوق تو را سهل نماید دیدن
ای دل تو به عشق در نبینی بنشین از اوحدالدین رباعی 131
1. ای دل تو به عشق در نبینی بنشین
چندت گویم نه مرد اینی بنشین
در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن از اوحدالدین رباعی 132
1. در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن
شیران همه روبهند و مردان همه زن