با دل گفتم مشکلت آسان نشود از اوحدالدین رباعی 97
1. با دل گفتم مشکلت آسان نشود
با یار سر تو هرگز آسان نشود
آن یار که منزلگه او قلب آمد از اوحدالدین رباعی 98
1. آن یار که منزلگه او قلب آمد
مردانه بدیدمش که در قلب آمد
با دل گفتم هزار افسانه به عقل از اوحدالدین رباعی 99
1. با دل گفتم هزار افسانه به عقل
تا بوک نگاه دارد او خانه به عقل
از دیده چه گویم که ازو دارم غم از اوحدالدین رباعی 100
1. از دیده چه گویم که ازو دارم غم
وز دل چه خبر دهم که بودش همدم
ای دیدن تو روشنی دیدهٔ دل از اوحدالدین رباعی 101
1. ای دیدن تو روشنی دیدهٔ دل
یاد تو سکون دل شوریدهٔ دل
ای دل دَرِ غم گشاده ای می بینم از اوحدالدین رباعی 102
1. ای دل دَرِ غم گشاده ای می بینم
در دام بلا فتاده ای می بینم
پایی نه که سوی وصل بشتابد دل از اوحدالدین رباعی 103
1. پایی نه که سوی وصل بشتابد دل
پشتی نه که از تو روی برتابد دل
«اوحد» دیدی که هرچ دیدی هیچ است از اوحدالدین رباعی 104
1. «اوحد» دیدی که هرچ دیدی هیچ است
وآن جمله که گفتی و شنیدی هیچ است
سرگردانان راه دل بسیارند از اوحدالدین رباعی 105
1. سرگردانان راه دل بسیارند
کایشان همه سینه ها چو دل پندارند
با دل گفتم نئی زمردان غمش از اوحدالدین رباعی 106
1. با دل گفتم نئی زمردان غمش
بیهوده متاز گردِ میدان غمش
هر لحظه زدست غم به جان آید دل از اوحدالدین رباعی 107
1. هر لحظه زدست غم به جان آید دل
در خوردن غم هیچ نیاساید دل
چندانک دلم جان کند اندر سر و کار از اوحدالدین رباعی 108
1. چندانک دلم جان کند اندر سر و کار
هرگز نشود به وصل کس برخوردار