فریاد رسی نیست از اوحدالدین کرمانی رباعی 109
1. فریاد رسی نیست کسی را از کس
اندر همه آفاق به یک پای مگس
...
آنجا که صفای دل از اوحدالدین کرمانی رباعی 110
1. آنجا که صفای دل بود دایهٔ عیش
برسود بود مدام سرمایهٔ عیش
...
ای دل گر ازین پایه از اوحدالدین کرمانی رباعی 111
1. ای دل گر ازین پایه فروتر نایی
با لشکر غوغای غمش برنایی
...
ای دل چو خراب گشتی از اوحدالدین کرمانی رباعی 112
1. ای دل چو خراب گشتی آباد شوی
چون بندهٔ عشق گشتی آزاد شوی
...
بیچاره دلا چند از اوحدالدین کرمانی رباعی 113
1. بیچاره دلا چند کنی خودبینی
هر بد که به تو می رسد از خود بینی
...
ای دل چو قلم نقش از اوحدالدین کرمانی رباعی 114
1. ای دل چو قلم نقش منمّا می باش
فرّاش سراپردهٔ سودا می باش
...
گر در ره دوست پایدار از اوحدالدین کرمانی رباعی 115
1. گر در ره دوست پایدار آید دل
بر مرکب مقصود سوار آید دل
...
با یار چرا چنین از اوحدالدین کرمانی رباعی 116
1. با یار چرا چنین صبوری ای دل
افتاده به دنبال غروری ای دل
...
رازت چو به پیش از اوحدالدین کرمانی رباعی 117
1. رازت چو به پیش خلق شد فاش ای دل
آگاه شد از حال تو اوباش ای دل
...
دل با غم اگر بساختی از اوحدالدین کرمانی رباعی 118
1. دل با غم اگر بساختی شادستی
ور بندهٔ عشق گشتی آزادستی
...
عشق است که کیمیای از اوحدالدین کرمانی رباعی 119
1. عشق است که کیمیای فقر است دَروُ
ابری است که صد هزار برق است درو
...
در درد دل خویش از اوحدالدین کرمانی رباعی 120
1. در درد دل خویش زبی درمانی
هر لحظه به دردی دگر اندرمانی
...