تا نان حرام و آب از اوحدالدین کرمانی رباعی 289
1. تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما
بیرون نشود زکاسه و کوزهٔ ما
1. تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما
بیرون نشود زکاسه و کوزهٔ ما
1. هر لقمه که آلوده بود قی به از آن
بی خود به تواضع آردت می به از آن