در پختهٔ عقل بنگر از اوحدالدین کرمانی رباعی 85
1. در پختهٔ عقل بنگر از دیدهٔ دل
تا فایده چیست ای پسندیدهٔ دل
...
قفلی زده ام زمهر از اوحدالدین کرمانی رباعی 86
1. قفلی زده ام زمهر تو بر سر دل
تا مهر دگر کسی نگنجد در دل
...
در فکرت جان راه از اوحدالدین کرمانی رباعی 87
1. در فکرت جان راه بیاموز ای دل
صد شمع زنور دل برافروز ای دل
...
روزی زقضای آسمانی از اوحدالدین کرمانی رباعی 88
1. روزی زقضای آسمانی ای دل
باشد که نکو شود چه دانی ای دل
...
چون رفت ز روز عمر از اوحدالدین کرمانی رباعی 89
1. چون رفت ز روز عمر من آب ای دل
زین بیش مگو به لهو بشتاب ای دل
...
با راهرو گفت خسته از اوحدالدین کرمانی رباعی 90
1. با راهرو گفت خسته می دار ای دل
یا ما به امید بسته می دار ای دل
...
دل را شود از دیده از اوحدالدین کرمانی رباعی 91
1. دل را شود از دیده فرو پای به گل
وز دست دل و دیده شود خون حاصل
...
با دل گفتم چیست از اوحدالدین کرمانی رباعی 92
1. با دل گفتم چیست بگو تدبیرم
کز آرزوی وصال تو می میرم
...
تا با دل دلبرم دلم از اوحدالدین کرمانی رباعی 93
1. تا با دل دلبرم دلم دل بنهاد
دل داده دلم ندید زان رو دل داد
...
با دل گفتم که این از اوحدالدین کرمانی رباعی 94
1. با دل گفتم که این چه زیر و زبری است
میل تو مدام سوی شاهد از چیست
...
با دل گفتم تو را از اوحدالدین کرمانی رباعی 95
1. با دل گفتم تو را چه می رنجاند
کز فعل تو روی عقل می گرداند
...
از دل همه ساله درد از اوحدالدین کرمانی رباعی 96
1. از دل همه ساله درد حاصل باشد
از درد گزیر نیست چون دل باشد
...