تخمی دو سه بی وقت از اوحدالدین کرمانی رباعی 229
1. تخمی دو سه بی وقت بپاشیم مگر
حالی به دروغ بر تراشیم مگر
...
ای دل چه کری کند از اوحدالدین کرمانی رباعی 230
1. ای دل چه کری کند مشوش بودن
وز بهر دو روزه عمر سرکش بودن
...
خود را چو دمی ز از اوحدالدین کرمانی رباعی 231
1. خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی
از عُمر نصیب خویش آن دم یابی
...
با ما تو هر آنچ از اوحدالدین کرمانی رباعی 232
1. با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی
پیوسته مرا ملحد و بی دین گویی
...
ای خواجه یکی کام از اوحدالدین کرمانی رباعی 233
1. ای خواجه یکی کام روا کن ما را
دم در کش و در کار خدا کن ما را
...
یکباره برون نیامده از اوحدالدین کرمانی رباعی 234
1. یکباره برون نیامده از پی و پوست
دعوی سری مکن دلا کاین نه نکوست
...
داری سر کارزار از اوحدالدین کرمانی رباعی 235
1. داری سر کارزار میدان این است
پیدا کن اسرار مریدان این است
...
بس خون جگر که شیخ از اوحدالدین کرمانی رباعی 236
1. بس خون جگر که شیخ من با من خورد
تا کرد مرا چنین که می بینی مرد
...
بر خود چو نئی به از اوحدالدین کرمانی رباعی 237
1. بر خود چو نئی به بی تباهی منکر
بر ما چه شوی به بی گناهی منکر
...
هر شیخ که او علم از اوحدالدین کرمانی رباعی 238
1. هر شیخ که او علم ندارد در تن
او نتواند مرید را پروردن
...
اندر ره عشق اگر از اوحدالدین کرمانی رباعی 239
1. اندر ره عشق اگر تکلّف نکنی
گر جان خواهد زتو توقّف نکنی
...
تا جان خودت به از اوحدالدین کرمانی رباعی 240
1. تا جان خودت به دست سودا ندهی
وآن را که تکلّف است ره واندهی
...