نارفته ره صدق از اوحدالدین کرمانی رباعی 217
1. نارفته ره صدق و صفا گامی چند
پوشیده مرقّعی ازین خامی چند
...
هرگه که ببینی از اوحدالدین کرمانی رباعی 218
1. هرگه که ببینی دو سه سرگردان را
عیب ره مردان نتوان کرد آن را
...
هر مرد که با فراغتش از اوحدالدین کرمانی رباعی 219
1. هر مرد که با فراغتش سامان است
هر چند که مفلسی بود سلطان است
...
اکنون که تو را از اوحدالدین کرمانی رباعی 220
1. اکنون که تو را امید آزادی خاست
مشغول شدن به دیگری سخت خطاست
...
اسباب وجود دم از اوحدالدین کرمانی رباعی 221
1. اسباب وجود دم به دم تشویش است
تا با تو توی است بر ارم تشویش است
...
ناجنسان را تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 222
1. ناجنسان را تو محرم راز مکن
جز خدمت محرمان تو دمساز مکن
...
اسرار که سخت است از اوحدالدین کرمانی رباعی 223
1. اسرار که سخت است سخن سست مگو
نی کم کن و آنک عقل واجُست مگو
...
آیات کتاب حق همی از اوحدالدین کرمانی رباعی 224
1. آیات کتاب حق همی خوان و مپرس
واین ناقهٔ پی بریده می ران و مپرس
...
دردا که درین سوز از اوحدالدین کرمانی رباعی 225
1. دردا که درین سوز و گدازم کس نیست
همراه درین راه درازم کس نیست
...
از عمر نصیب جاودانی از اوحدالدین کرمانی رباعی 226
1. از عمر نصیب جاودانی برگیر
سرمایهٔ حاصل جوانی برگیر
...
آن را که طریق نیکبختی از اوحدالدین کرمانی رباعی 227
1. آن را که طریق نیکبختی باید
گوش و دل و دیده هر سه را بگشاید
...
غافل منشین که از اوحدالدین کرمانی رباعی 228
1. غافل منشین که این زمانی است عزیز
هر دم که برآید از تو جانی است عزیز
...