جمعیت ازین شیفته از اوحدالدین کرمانی رباعی 157
1. جمعیت ازین شیفته رایان آموز
جان بازی ازین بی سر و پایان آموز
...
از طعم لب تو در از اوحدالدین کرمانی رباعی 158
1. از طعم لب تو در شکر چیزی هست
وز نور رخ تو در قمر چیزی هست
...
درویشان را بر از اوحدالدین کرمانی رباعی 159
1. درویشان را بر همه عالم پیشی است
درویشان را کمینه سودی بیشی است
...
درد ره فقر به زهَر از اوحدالدین کرمانی رباعی 160
1. درد ره فقر به زهَر درمان است
دانستن آن نه ذوق هر نادان است
...
در عالم فقر میر از اوحدالدین کرمانی رباعی 161
1. در عالم فقر میر و سلطان هیچ است
در درویشی ملک سلیمان هیچ است
...
سلطانی اصل بی از اوحدالدین کرمانی رباعی 162
1. سلطانی اصل بی گمان درویشی است
سرداری بی نام و نشان درویشی است
...
امروز بده بدان از اوحدالدین کرمانی رباعی 163
1. امروز بده بدان جهانی که به است
بستان سبکی را به گرانی که به است
...
گفتی عالم به پای از اوحدالدین کرمانی رباعی 164
1. گفتی عالم به پای درویشان است
عالم همه از برای درویشان است
...
سرمایهٔ ملک جاودان از اوحدالدین کرمانی رباعی 165
1. سرمایهٔ ملک جاودان درویشی است
درویش تن است و جان آن درویشی است
...
مقبل بود آنک آشنای از اوحدالدین کرمانی رباعی 166
1. مقبل بود آنک آشنای دَرِ اوست
مُدبِر باشی گرت نه رای دَرِ اوست
...
آن نقطه که در فقر از اوحدالدین کرمانی رباعی 167
1. آن نقطه که در فقر نهان آوردند
از بهر بسی زنده دلان آوردند
...
عالم همه سر به از اوحدالدین کرمانی رباعی 168
1. عالم همه سر به سر گدایان دارند
محنت همه خویشتن نمایان دارند
...