مستان رهش تمام از اوحدالدین کرمانی رباعی 49
1. مستان رهش تمام هشیار آیند
از غایت بی سری کله دار آیند
...
چندان برو این ره از اوحدالدین کرمانی رباعی 50
1. چندان برو این ره که دوی برخیزد
ور هست دوی به رهروی برخیزد
...
هر مرغ دلی که پر از اوحدالدین کرمانی رباعی 51
1. هر مرغ دلی که پر بدو باز کند
در اوج هوای عشق پرواز کند
...
هر دل شده ای چهره از اوحدالدین کرمانی رباعی 52
1. هر دل شده ای چهره به خون می شوید
هر غمزده ای ترانه ای می گوید
...
یک ذرّه غمش به صد از اوحدالدین کرمانی رباعی 53
1. یک ذرّه غمش به صد جهان نتوان داد
و اسرار بلاهاش به جان نتوان داد
...
در عشق هزار جان از اوحدالدین کرمانی رباعی 54
1. در عشق هزار جان و دل بس نکند
جان خود چه بود حدیث جان کس نکند
...
سودای توم سر به از اوحدالدین کرمانی رباعی 55
1. سودای توم سر به جهان اندر داد
نه مست و نه هشیار و نه غمگین و نه شاد
...
در راه طلب رسیده از اوحدالدین کرمانی رباعی 56
1. در راه طلب رسیده ای می باید
دامن زجهان کشیده ای می باید
...
هر دل که به کوی دوست از اوحدالدین کرمانی رباعی 57
1. هر دل که به کوی دوست منزل دارد
مقصود خود از دو کون حاصل دارد
...
لافی زدم ای دوست از اوحدالدین کرمانی رباعی 58
1. لافی زدم ای دوست زراه پندار
کز پای درآیم زغمت دست بدار
...
دل در هوس تو چون از اوحدالدین کرمانی رباعی 59
1. دل در هوس تو چون بجنباند سر
با باد هوای تو کرا ماند سر
...
خواهی که به سوی از اوحدالدین کرمانی رباعی 60
1. خواهی که به سوی حضرتش یابی بار
بردارم من از دل و جانت این بار
...