یا رب تو حلاوتی از اوحدالدین کرمانی رباعی 85
1. یا رب تو حلاوتی به جانم برسان
وز هجر زمانه با وصالم برسان
ای لطف تو زهر نیستی از اوحدالدین کرمانی رباعی 86
1. ای لطف تو زهر نیستی را تریاک
وای قهر تو از نیستی ما بی باک
یا دم بی غم مرا تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 87
1. یا دم بی غم مرا تو بی غم گردان
مقصود من خسته میسّر گردان
ای در عالم عیان از اوحدالدین کرمانی رباعی 88
1. ای در عالم عیان تر از هر چه عیان
در بی چونی نهان تر از هر چه نهان
بردارد اگر بر درش از اوحدالدین کرمانی رباعی 89
1. بردارد اگر بر درش افکنده شویم
آزاد کند زصدق اگر بنده شویم
زین گونه که حال از اوحدالدین کرمانی رباعی 90
1. زین گونه که حال ماست ای بار خدای
گر دست نگیری تو در آییم از پای
ای آنک تو را همه از اوحدالدین کرمانی رباعی 91
1. ای آنک تو را همه صفت احسان است
با عفو تو طاعت و گنه یکسان است
ای مایهٔ رهبری از اوحدالدین کرمانی رباعی 92
1. ای مایهٔ رهبری و گمراهی تو
سهل است مرا طاعت اگر خواهی تو
گه خسته دل و سوخته از اوحدالدین کرمانی رباعی 93
1. گه خسته دل و سوخته خرمن باشم
گه بسته دم و گشاده دامن باشم
ای آنک برِ تو قدر از اوحدالدین کرمانی رباعی 94
1. ای آنک برِ تو قدر دارد آهی
درویشی را فضل نهی بر شاهی
دل پرتو لطف تست از اوحدالدین کرمانی رباعی 95
1. دل پرتو لطف تست رایش بفزای
در مقعد صدق خویش جایش بنمای
ای آنک به دوست جان از اوحدالدین کرمانی رباعی 96
1. ای آنک به دوست جان دشمن بخشی
مسکینان را هزار مسکن بخشی