هر چند که در شهر از اوحدالدین کرمانی رباعی 61
1. هر چند که در شهر به رندی فاشم
وانگشت نمای جملهٔ اوباشم
...
ای از کرم تو خلق از اوحدالدین کرمانی رباعی 62
1. ای از کرم تو خلق را امن و امان
در قبضهٔ قدرت تو عاجز دل و جان
...
عمری گشتم شیفته از اوحدالدین کرمانی رباعی 63
1. عمری گشتم شیفته و آواره
نومید شدم زخویشتن یکباره
...
ای در طلب تو عاقلان از اوحدالدین کرمانی رباعی 64
1. ای در طلب تو عاقلان دیوانه
در راه غم تو آشنا بیگانه
...
ای در دو نفس صد گنه از اوحدالدین کرمانی رباعی 65
1. ای در دو نفس صد گنه از من دیده
وز فضل و کرم پردهٔ من ندریده
...
گشتم به هوس گِرد از اوحدالدین کرمانی رباعی 66
1. گشتم به هوس گِرد بد و نیک بسی
حاصل نشد از عمر مرا جز هوسی
...
از خلق نه کاهد نه از اوحدالدین کرمانی رباعی 67
1. از خلق نه کاهد نه فزاید کاری
الّا به خدای برنیاید کاری
...
ای از ره لطف راعی از اوحدالدین کرمانی رباعی 68
1. ای از ره لطف راعی هر رَمه تو
مقصود جهانیان زهر دمدمه تو
...
ای آنک دوای دردمندان از اوحدالدین کرمانی رباعی 69
1. ای آنک دوای دردمندان دانی
درمان [و] علاج مستمندان دانی
...
ای راهنمای راه از اوحدالدین کرمانی رباعی 70
1. ای راهنمای راه خوبان ازل
وای طعمهٔ حضرتت نه علم و نه عمل
...
چندانک نگاه می از اوحدالدین کرمانی رباعی 71
1. چندانک نگاه می کنم از چپ و راست
می ترسم از آن دمی که آن دم نه سزاست
...
بی باد تو آب و گل از اوحدالدین کرمانی رباعی 72
1. بی باد تو آب و گل ما هیچ بود
بی عشق تو جان و دل ما هیچ بود
...